Toen ik 8 jaar was, wist ik het al.
Samen met mijn tweelingzus (Mylene Romeijn) ben ik geboren op 15-11-1996 te Rotterdam. Met familie in Rotterdam zijn wij later opgegroeid in de Hoeksche Waard met mijn vader, moeder en broer. Als 5-jarige begon ik met voetbal in Oud-Beijerland. Waarna ik al snel tennis ontdekte. De sportvereniging was voor een 2e thuis en 2e familie.
De vereniging en de mensen eromheen zorgde voor beleving en deze beleving is iets wat ik iedereen gun. Vanaf het moment van ontdekken, wist ik het direct: Mijn droom is om deze beleving van sport voor altijd door te geven.
” Toen ik 8 jaar was, droomde ik van een eigen tennisschool om impact te maken op de beleving van sport en iedereen te kunnen helpen deze beleving te ervaren.”
En dan… Slecht nieuws. Op mijn 14e was ik genoodzaakt te stoppen met tennis vanwege de vele kosten die fanatiek tennis met zich meebracht, in ons gezin was dit onbetaalbaar. Droevig en met tranen op de bank zag ik mijn droom om tennisleraar te worden en als eigen ondernemer de beleving door te geven aan mij voorbij gaan. Het sociale karakter is één van de belangrijkste eigenschappen van een goede sportcultuur en dus heb voetbal weer opgepakt. Hier heerst er een gevoel van saamhorigheid, de gezelligheid, het teamwork lagen mij uitstekend. En op die manier, kan ik alsnog richting een carrière als in de sport warm houden. Desnoods als sportdocent, waarbij ik invloed heb op de sportontwikkeling en kansen van de jeugd!
Stond ik daar, met mijn ziel onder mijn arm. Inmiddels 18 jaar. Als baas over mijn eigen geld door bewuste keuzes en een aantal bijbaantjes: in de supermarkt, krantenwijk, de Hema en natuurlijk als ontwikkelend sportleraar. Tijdens mijn opleiding van het Albeda Sport & Bewegen in Rotterdam, koos ik voor de sector: Wellnes (sportschool). Hier liep ik op meerdere dagen stage, maar na 4 maanden kwam ik tot een helder moment, dit houd ik de rest van mijn leven niet vol. Ik heb een andere missie.
Al sinds mijn 8e jaar verkondig ik dat ik tennisleraar wilde worden en een school wil opzetten, waarom zou ik dat niet meer kunnen halen? Tenslotte is het gros recreatief speler, zo’n goede tennisser hoef ik daarvoor niet zelf te zijn. Als ik de kennis en kwaliteiten als leraar maar heb. En voor het werk wat ik zelf niet kan uitvoeren, huur ik uiteraard iemand in. De week erna ben ik naar het bestuur van de opleiding gestapt en heb ik na een goede motivatiebrief- en gesprek per uitzondering de overstap mogen maken om voor tennisleraar verder te studeren. Met succes. Want, 3 jaar later was ik officieel KNLTB Tennisleraar A en lijk ik de draad weer op te pakken om beleving en kwaliteit te bieden aan de sport.
De start van Padel-Only Academy
Waar is de beleving op de tennisvereniging? Van 1100+ leden naar net 500 leden. In 4 jaar tijd. Waar is de beleving die de sport te bieden heeft?
Als tennisleraar zet ik een jeugdprogramma op. Werven wij 100+ leden en richt ik mij op het recreatief tennis. En dan tijdens een onschuldige tennisreis via NBF Tennis, een tennisschool van Lennart Gouka in maart 2017 ontdek ik de cultuur van padel.
De dromen begonnen direct na de eerste ballen. Verliefd op het spel en de cultuur die eromheen heerst. Het is sociaal. Gemakkelijk om mee te beginnen. En tegelijkertijd moeilijk om master in te zijn. De sport raakt de absolute recreant tot de meest gedreven topsporters, die de kunst zelf zijn.
Midden in een sinaasappelgaarde
‘In een paradijsje’, zo noem ik de plaats in Spanje waar ik Padel heb ontdekt. Midden in een prachtige sinaasappelgaard was daar: een zwembad, een kleine bar met bier, ijs, water & versnaperingen, een terrasje, 2 mooie kleedkamers, 4 tennisbanen en 2 padelbanen.
Onwetend stond ik in eerste instantie enorm fanatiek met kapotte rackets. En ja, zelfs met een kapot racket had ik plezier. De regels werden langzamerhand duidelijker en toen gebeurde het……. ik was besmet. Het Padel virus was een feit. Of ik nog getennist hebt deze reis? Wat denk je zelf?
Padel-Only: 100% focus
2017: Kun je dit al spelen in Nederland? Na een droevige zoektocht, vind ik toch in Rotterdam 3 padelbanen. En wat lees ik: een Nederlands kampioenschap binnen enkele weken. Ook voor beginners. Je raad het al. Ik ben erbij. Ik verlies mijn wedstrijd 2-6 2-6. Maar, blijf het hele weekend om te ontdekken waar we staan in Nederland.
De droom, krijgt een visie. Ik ga mij met 100% overtuiging inzetten voor padel. Ik wil bijdragen om deze sport groot te maken. Iedereen moet padel leren kennen. Deze sport wil je niet missen en moet je eens hebben geprobeerd. Ja, ik ben op dat moment 20 jaar. Een padelschool beginnen is misschien wat snel. Maar, zonder vallen, kun je niet opstaan en kun je niet leren. Met deze gedachten ben ik vrij snel daarna met mijn nog ‘ongevulde’ Zwarte Eastpack rugtas naar de KVK gegaan om mijzelf in te schrijven als eenmanszaak genaamd: Padel-Only (100% gefocust op padel).
- Missie 1: Meer spelers introduceren door toegankelijk aanbod.
- Missie 2: Padel aanbieden zoals het bedoeld is. Met beleving.
Waarom doe ik wat ik doe?
In je eentje werken, daar is helemaal niets aan. En sterker nog. Met elkaar kun je meer aan, heb je meer kennis en meer plezier. En om de sport groot te maken, geloof ik in duurzame samenwerkingen. Al snel nodig ik spelers en trainers uit om te helpen met de lessen, clinics en activiteiten. Ik ontmoet als eerste Sten Richters, welke niet veel later door padel geïnspireerd is geraakt. Hij zou nummer 1 van Nederland worden beweert hij in 2018. En dat komt goed uit voor mijn ambitie om voor het Nederlands team uit te komen. Samen trainen we, zonder trainer maar met een eigen drive en groei mindset. Elke dag om 10:00 uur, outdoor bij Victoria. Gedreven door die ene doelstelling.
Ik reis door heel Nederland om de sport te leren kennen en mijzelf als speler te ontwikkelen. De doelstelling is om voor de Nederlandse selectie uit te komen. Op die manier kan ik de sport, later aan de jeugd het beste overbrengen. Met de beleving, kennis en kunde uit eigen ervaring.
Met de passie voor de sport ontmoette ik steeds meer mensen, leerde ik van vele professionals en bereikte ik een steeds hoger niveau. Zowel in lesgeven als in eigen spel. Ik geraak nummer 8 op de Nederlandse ranglijst. Haal de halve finale op het NK 2019. Ik train mee met de Nederlandse selectie en leer van buitenlandse trainers. Dan, 2 maanden voor het EK. Ik breek mijn enkel en corona begint.
Waarom doe ik eigenlijk wat ik doe?
En dan is trainen voor mijzelf altijd op de 2e plaats.
De beleving, de sportcultuur, de liefde voor de sport, daar doe ik het voor.
En om daar invloed op te hebben, focus ik terug, naar 100% op de Academy.
We groeien uit tot een groot passievol team van trainers en professionals. We leiden leraren op en stagiaires krijgen de kans om te groeien. Met een scherpe visie, de neuzen dezelfde kant op en vurige innerlijke drive. De missie blijft op volle toeren, wij gaan voor de cultuur, voor de lange termijn, voor de spelers, voor de beleving.
2024: met trots ontvang ik een uitnodiging van bondscoach Milou Ettekoven om als assistent bondscoach mee te gaan met het Nederlandse Dames team.
Vlak voordat de ceremonie start op het centre court van het EK Padel in Italië, staan we te wachten in de catacombe met de Nederlandse selectie.
Ik hoor een luide zelfverzekerde stem van een stukje verder achter mij. Het is Sten Richters: ”ARWIN… WE HEBBEN HET ALSNOG GEHAALD… ONZE DOELSTELLING… WEET JE NOG!”
Herken je jezelf of lijkt het je leuk om meer te weten?
Neem gerust contact met ons op of ontmoet ons bij de padelbaan!
Meer informatie nodig?
Heb je vragen? Stuur ons een bericht, wij kijken ernaar uit!
